هـــوایـــــــم بــــاش
پـــــرســـــــهــ زدن در خیالتـــــــــــــــ
زیبـــاتـــریــــن نیــــاز مــــن استــــــــــ
هـــوایـــــــم بــــاش
تا نفســــــــــــــم نگیـــرد
+ نوشته شده در دوشنبه ششم مهر ۱۳۹۴ ساعت 20:40 توسط محمدجواد
|
در یک روز خزان پاییزی ، پرستویی را در حال مهاجرت دیدم به او گفتم : چون به دیار یارم میروی به او بگو دوستش دارم و منتظرش می مانم ... بهار سال بعد پرستو نفس نفس زنان آمد ، و گفت : دوستش بدار ولی منتظرش نمان ... M H P