کاش

 زاین پیش خاموشم مکن وبیا برگرد

 

 

كاش اي تنها اميد زنده گي&
ميتوانستم فراموشت كنم&
ياشبي چون آتش سوزاند دل&
در ره بي سينه خاموشت كنم&
كاش چون خواب گران از ديده ام&
نيمه شب را ياد رويت كنم&
مرغ دل افسرده و به سفر&
از ياد آرزويت ميگريخت &
در دلم آتش نميزد آنگاه&
كاش ان شب چشم هايم كور بود&

حقیقت تلخ,زخم